Πρόσφατα, ο Αμερικανικός Ψυχολογικός Σύλλογος και συγκεκριμένα οι θεραπευτικές προτάσεις του τομέα 12 του APA (Κλινική Ψυχολογία) για την αξιολόγηση των πιο τεκμηριωμένων θεραπειών (APA,2006) προχώρησε στην αναβάθμιση της θεραπείας του ACT σε «ισχυρή ερευνητική υποστήριξη» στις παρεμβάσεις στη διαχείριση του σωματικού πόνου (ACBS,2012). Μια σημαντική ανακοίνωση για την υποστήριξη του μοντέλου αλλά και για την περαιτέρω ερευνητική του αξιολόγηση. Μέχρι τώρα πάνω απο 10 σημαντικές μελέτες αποδεικνύουν οτι οι παρεμβάσεις βασιζόμενες στο μοντέλο ΘΑΔ μειώνουν τη συχνότητα εμφάνισης του πόνου, περιορίζουν τις επισκέψεις στο γιατρό και τον φαρμακολογικό έλεγχο του πόνου ενώ επίσης επιδρούν στη συννοσηρότητα της κατάθλιψης και των αγχωδών διαταραχών που φαίνεται να συνυπάρχουν.
Γενικά, στο κλινικο-ερευνητικό χώρο υπάρχουν τόσο εγχειρίδια, όσο και κλινικές μελέτες που καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της ΘΑΔ. Περίπου 50 RCTs και 16 ανοιχτές
δοκιμές για ψύχωση, στρες, άγχος, κατάθλιψη, τοξικοεξαρτήσεις, κάπνισμα, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, μεταιχμιακή διαταραχή
προσωπικότητας, burnout, προκατάληψη, στίγμα και με άτομα που
αντιστέκονται σε άλλες παραδοσιακές θεραπείες
Στο παρακάτω πίνακα φαίνονται οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί έως σήμερα:
|
Vs.
|
#
|
Post d
|
N
|
F-Up d
|
N
|
F-Up weeks
|
|
No Rx/ TAU
|
9
|
.99
|
248
|
.72
|
176
|
21
|
|
Active Rx
|
15
|
.56
|
793
|
.6
|
727
|
36
|
|
CT / CBT
|
7
|
.61
|
208
|
.60
|
145
|
44
|
|
All
|
24
|
.66
|
1041
|
.65
|
903
|
33
|
